De caribische kust van Colombia, we hebben er nog enkele keren halt gehouden. We just love it!
Reizen deden we met de lokale en super drukke bussen, één keer moesten we zelfs plaats maken voor een ijskast. De eerste halte waar we enkele dagen verbleven was aan Tayrona. Dit is een mooi nationaal park met ontelbare palmbomen, stranden uit de boekjes en helaas massa’s mensen (tip: neem niet zoals ons de toeristische ingang!). Nabij alle zonnekloppers lag wat verder in de jungle een kaaiman van 2 meter, was dat een gezellig dagje strand liggen!
Spectaculairder langs de kustlijn was het tuben in een rustige rivier doorheen de jungle, om paar kilometer verder uit te komen in de woeste zee. Bijna onbeschrijfelijk, enkel het geluid van pure natuur, apen, vogels en golven. Bij een strandbarretje hebben we hier ‘mango biche’ leren eten. Een onrijpe zure mango besprenkeld met zout en limoen, een zeer verfrissende snack, we weten nu wat doen met de mango’s uit België.
De laatste halte aan de caribische kust was een stukje paradijs in het kleine stadje Palomino. We verbleven in een cosy, veggie, en ecologisch verblijf pal op het strand, zalig slapen met de meeslepende golven op de achtergrond. Naast het luieren onder een palmboom, elk gerecht van de menukaart te hebben uitgeprobeerd, hebben we ons nog eens gewaagd aan een yogales die blijkbaar nodig was. Als laatste hadden we ons ingeschreven voor een strandwandeling met de asiel honden van de organisatie ‘Palomino Animal Soul’. Dit is zonder twijfel de meest hartverwarmende wandeling die we hebben ervaren. Wat de organisatoren Carina en Alejo verwezelijken in Palomino voor de honden en de kleine community is een voorbeeld voor iedereen.
Van dit stukje paradijs namen we moeilijk afscheid, het was daarom een stille rit naar de luchthaven richting de stad Medellin.
Sun&Salt 